Kukurydza a nawozy naturalne

Używanie nawozów naturalnych zapobiega dużym ubytkom materii organicznej w glebie, którą powoduje uprawa kukurydzy. Obficie wytwarza ona masę nadziemną, pobierając z gleby składniki pokarmowe i dużo wody. Tymczasem według danych GUS najwięcej kukurydzy zbiera się w województwach śląskim i opolskim.

Ze składników pokarmowych najmniej pobiera kukurydza fosforu, a najwięcej potasu i azotu. Wykazuje też duże potrzeby pokarmowe związane z wapnem i magnezem. Jak podaje portal Nowoczesnafarma.pl, z toną ziarna i z odpowiednią ilością słomy pobiera średnio 38 kg potasu (K2O), 32 kg azotu (N), 14 kg fosforu (P2O5).

Poza tym kukurydza dobrze wykorzystuje składniki pokarmowe nawozów naturalnych, które odgrywają istotną rolę w czasie jej uprawiania. Dzięki nim właściwości gleby poprawiają się, pozwala też uzupełnić straty organicznej materii, a gleba staje się bogatsza w składniki pokarmowe i pożyteczne mikroorganizmy, a także pulchniejsza. Jest również w stanie magazynować spore ilości wody. Zgodnie z wytycznymi Dyrektywy Azotanowej ilość azotu wnoszona na hektar w nawozach naturalnych (obornik, gnojowica i gnojówka) ograniczona jest do 170 kg rocznie. W przypadku gnojowicy maksymalna wielkość dawki nie może być więc większa niż 45 m³, a obornika 35 ton na hektar.

Nawozy naturalne najlepiej stosować jesienią, ewentualnie wczesną wiosną. Rozlewając gnojowicę czy przeorując obornik trzeba pamiętać, że ich użycie jest obwarowane szeregiem przepisów. Nawozy naturalne stosować można jedynie między pierwszym marca a trzydziestym listopada. Nie należy ich używać w sąsiedztwie strefy ochronnej źródeł lub ujęć wody, brzegów wód powierzchniowych i kąpielisk. Odradza się wylewanie gnojowicy na gleby słabo przepuszczalne i zbyt wilgotne.

Jak podaje portal Nowoczesnafarma.pl, obornik pod kukurydzę uprawianą w monokulturze zaleca się stosować corocznie wiosną, w dawce 20 t/ha, ale zwykle powinno się przyorywać ten nawóz raz na 3-4 lata jesienią, pod orkę, w wyższej dawce wynoszącej 30 t/ha. Stosując 30 t/ha obornika pod kukurydzę, wprowadzamy do gleby co najmniej 140 kg azotu, 84 kg fosforu, 195 kg potasu oraz 130 kg wapnia i 45 kg magnezu. Z tej ilości, uwzględniając nasze warunki glebowo-klimatyczne, kukurydza uprawiana w pierwszym roku po zastosowaniu obornika wykorzystuje maksymalnie 30% azotu, 40% fosforu i 70% potasu. Efektywność wykorzystania N, P i K w następnych latach jest większa. Po przeliczeniu wynosi odpowiednio: ok. 42 kg azotu, 34 kg fosforu i 137 kg potasu. Są to spore ilości składników pokarmowych, o które należy odpowiednio skorygować dawki nawozów mineralnych stosowanych pod kukurydzę.